New World Disorders-1

hipoglisemik düşünce sistemımle, kulaklarımda uğuldayan ve gözlerimi hadesin emriyle bakmaktan alamadığım alt alta sayılar sisteminde dolanan bir evren içindeyim..

damarlarında dolaşan kanın yetmediği bunyelere taze kan, nefes almakta zorlananlara ise ciğerlerine saf oksıjen verdiğimiz şu dakıkilarda arka fonda çalan alpayın eylulde gel ine rağmen gelmeyen eski aşklarımızı yad edıyoruz; ben ve pek sevimli doğurmadığım bebeklerimle..

her türlü huzursuzlukta verdiğimiz propofolle kafası bi dunya olan, çin malı 5ytllık gitarımsı oyuncaktan çıkan tarkan şarkısıyla yüzü gülümseyen insancıkların karşımda bana nispet edercesıne keyiflerine bakmasını kıskanıyor olabılırım belki, belkide halıme şükrediyorum kim bilir?

mürekkeple damgalandığında anlamlanan ve karşılık bulan bakirelerin kanlarıyla yazdığım yazılarımı denizler altındaki 20 bin fersaha renklerini haleti ruhiyeme gore seçtiğim -mesela en anarşist zamanlarımda kırmızı, en humanıst zamanlarımda açık mavi, en emo zamanlarımda mor renkli- plastıkten tüpçuklerın içinde zenci hizmetçilerimle yolluyorum.

kristal evrenımı ele geçirip, emrım altındakı askerlerimi öldürmek isteyen uzaylıların, robotumsu ayak seslerini duyduğum zaman -ki uygun adımlarıydı; dı dı dıt dı dıt - irkilip hemen kralı olduğum evrenıme bakıyorum cam balkonuma çıkıp.. zaman zaman kan kaybeden halkımı gorduğum zaman hemen en onde savaşan şehit vari atılıyorum öne ve en demokrat halımle onları uzaylıların silahlarına karşı-ki bir takım seslerle öldürüyorlardı insancıklarımı- ellerimdeki şişme balonlarla ve orta afrika yerlilerinde ödunç aldığım uçları özenle sivriltilmiş zehirli oklarla saldırıyordum. ve çoğu zaman savaştan galip çıkan ben oluyorum.