‘‘Soyunurken, babanın duyunca, nasıl şaşıracağını başkalarının neler diyeceğini düşündün. Şimdi seni kucaklayıp yatağa yıksam, öpe okşaya etini kışkırtsam,kulağına benden duymak istediklerini söyleyip seni kandırsam her şeyi yeniden unutursun.istemiyorum böylesini yarım bardak şarap içirdim diye nasıl içimi yedim görmedin mi? Bu mavi boşlukta etimiz bile sonuna dek sevişemiyor.Çünkü bu ses geçmez,ışık sızmaz odada bile başkaları bizimle birlik. Ama bir gün babanı, başkalarını kovup geleceksin. O zaman keskin ışıkta soyunup açık pencerede sevişeceğiz. Acelem yok benim, biliyorsun.’’



*